Marktkark

De Marktkark bildt de glanzvulle Höhepunkt vun de hannoversche Oldstadt. Blanken de Ole Raathus geldt dat in de 14. Johrhunnert buute Gotteshus as dat südlichste Renommeerstück vun de norddütsche Backsteen-Gotik.

Vun hier ut, wo Kooplüüd und Handwarkers waahnten, fung Hannover fröher an, sik uttobreeden. As de Turm bi‘t Buuen man jüst half hoch weer, maakte de leerdige Stadtkass de utdachte Höchdenfloog een Enn: „Die Bauleut seynd müd und im Seckel krank geworden“, schrifft de Chronik dato. Furts wurr ut finanzielle Gründe de Turm een kotte Spitz oppsett – und dat gefull de Lüüd so gut, dat dat flieti mal namaakt wurr. Na eer Zerstörung in de Tweete Weltkrieg wurr de Marktkark 1952 in een historische Stil wedder opbuut. Dat Westportal wurr dabi von de Bildhauer Gerhard Marcks gestaltet und enthöllt Motive ut dat druurigste Kapitel vun de dütsche Geschicht.

Wat ok gut informeerte Hannoveraner nich weeten: In de Marktkark is de Dütsche Michel begraaben. Dat hett em geeben, richti wohr. Johann Michael von Obentraut hett in de Dörtichjohrige Krieg an de Spitz vun een dütsch-dänische Heer gegen de Feldherr Tilly kämpft und wurr an de 25. Oktober 1625 tödlich verwundet. Ritter Obentraut harr de Binaam „dütsche Michel“.